07 feb Projectbegeleiding socialer geworden
Er wordt kéihard gewerkt in corporatieland. Woningcorporaties hebben te maken met het Convenant Energiebesparing Corporatiesectorwaarin staat dat de 2,4 miljoen huurwoningen in 2021 moeten voldoen aan energielabel B. Dat betekent dat veel corporaties druk bezig zijn hun woningenbestand op te knappen en te verduurzamen. Er is veel (bouw)werk aan de winkel en daardoor ook veel te doen aan projectbegeleiding. Zo gaf ik een week of twee geleden weer eens een training Sociale Projectbegeleiding. Daarin vertel ik bewonersconsulenten, projectleiders en medewerkers van bouwbedrijven die met renovatie of sloop te maken hebben over mijn ervaringen. Ontzettend leuk om te doen omdat de deelnemers zelf ook altijd van die goeie verhalen hebben. Behalve leuk is het ook heel leerzaam om naar elkaar te luisteren. Er zat bijvoorbeeld iemand die al 20 jaar projectbegeleiding deed voor een corporatie. Wat komt zo iemand nog doen op mijn training, vraag je je misschien af. Ik ook. Dus vroeg ik hem dat.
Zijn antwoord was heel eenvoudig: het werk is totaal veranderd. Hem hoefde je niets uit te leggen over de technische kant van een renovatie, vertelde hij. Vroeger kwam je daarmee weg: ‘Zus en zo gaan we het doen en daar hebben wij dit en dat voor nodig en dan en dan is het klaar.’ Voor een bewoner boe of bah kon zeggen was de corporatiemedewerker alweer verdwenen. Misschien was de bewoner zelfs wat overdonderd door het technische verhaal. Want die projectleider of opzichter wist zich voorheen prima te redden met zijn technische kennis. Dat is nu anders. Tegenwoordig voel ik me zelfs soms een soort maatschappelijk werker. Ik hoor veel verhalen van bewoners aan en ik luister. Daarmee ben ik een belangrijk oor van de corporatie. Dat vinden bewoners heel fijn en corporaties hebben daar normaal gesproken geen tijd of mensen voor beschikbaar.
De communicatieve kant van dit werk is belangrijker geworden dan de technische. Ik kan in geval van het verduurzamen van een woning summier uitleggen wat dit betekent. Ik vertel dan over de grotere isolatiewaarde en dat dit gunstige gevolgen heeft voor het energieverbruik. Meestal wil zo iemand niet exact weten wat de warmtegeleidingscoëfficiënt van het gebruikte isolatiemateriaal is. En als dat wel het geval is, weet ik altijd iemand te vinden die het technische verhaal compleet met formules exact kan uitleggen.
Communicatieve vaardigheden zijn vandaag de dag dus veel meer nodig dan technische kennis. Er zijn natuurlijk regionale verschillen in hoe bewoners reageren. In de randstad zijn mensen mondiger dan in dorpen op het platteland. Bovendien is het bij een sloopproject buiten de randstad makkelijker om andere woningen te vinden als dat nodig is. Er is meer ruimte beschikbaar. Renovatie- en sloopprojecten in de randstad zijn dus veelal lastiger.
Dat is de reden waarom iemand die al 20 jaar opzichter is geweest of op technisch onderhoud zat, nu wordt ‘omgeschoold’ tot sociaal projectbegeleider. Ze weten wat de staat van de woning is en zij kunnen uitleggen waar de leidingen lopen bij aanleg van mechanische ventilatie, maar nu moeten ze ook nog communiceren met totaal verschillende bewoners. En dat is echt een vak. Als bewonersconsulent in de randstad moet je meer communicatieve vaardigheden hebben dan vroeger. Een renovatieproject gaat gepaard met informatieve brieven en gesprekken waarin de bewoner uitgebreid wordt voorgelicht over wat er wanneer gaat gebeuren en welke gevolgen dat heeft voor die persoon en zijn of haar gezin. Dat kost veel tijd en is een totaal andere discipline. Dat moet je kunnen.