13 feb Bedrijfscultuur
Wat is onze bedrijfscultuur en wanneer pas je bij ons? Dat zijn vragen die eigenlijk elk bedrijf zichzelf stelt. Een bedrijfscultuur is de verzameling van gewoonten en normen en waarden die collega’s onderling delen. We weten allemaal wel ongeveer wat het inhoudt en als je een beetje je best doet, valt het ook nog te sturen en te beïnvloeden. Het is belangrijk om je bedrijfscultuur te bewaken en te definiëren om te voorkomen dat je ‘subcultuurtjes’ krijgt. Met ‘wij van financiën’ en ‘zij van HR’ tot gevolg.
Ik hoorde deze week een podcast van Pieter Zwart, een van de oprichters van Coolblue. Dit bedrijf heeft zijn bedrijfscultuur tot in de haarvaten doorgevoerd. Huisstijl is uiteraard in kleding, op dozen en op vrachtwagens tot in de puntjes verzorgd, maar vooral ook de mensen die ‘alles doen voor een glimlach’ passen in het verhaal van Coolblue. Ik vind het leuk om naar Pieter Zwart te luisteren als hij hierover praat. Dit bedrijf heeft zijn identiteit letterlijk opgeschreven en toetst alle nieuwe mensen die binnenkomen ‘aan de deur’ of ze passen bij de cultuur. Ik zie bedrijven worstelen met wie zij zijn en hoe ze kunnen uitdragen wie ze zijn. Het is ook niet eenvoudig maar wel van belang om vast te stellen wie je bent en hoe je bent. En dit op te schrijven en je cultuur uit te dragen. Zeker voor snelgroeiende bedrijven (door bijvoorbeeld een overname) is het zaak om werknemers bij het bedrijf te houden of nieuwe aan te nemen die bij de cultuur passen. Als je bij de club hoort betekent dit dat je op een bepaalde manier met elkaar omgaat en dat je je daarmee kunt identificeren, ook al zit je op verschillende locaties. Je hoort bij die club want je gedraagt je zoals dat past in de cultuur en zoals dat ook bij jou past. Enfin, zo is Coolblue groot geworden en groeit dit bedrijf nog steeds.
Het belang van bedrijfscultuur voor het succes van een organisatie zie je ook in mijn branche als een woningcorporatie een onderhouds- of renovatieproject heeft. De opdracht wordt gegeven aan een aannemer en die heeft vaak niet voldoende eigen personeel om al het werk uit te voeren. Dus zo’n aannemer trekt een blik met onderaannemers open. Maar die onderaannemers zijn verschillende partijen met eventueel ook een eigen flexibele schil. Die nemen allemaal hun ‘eigen radio’ mee die ze afstemmen op hun eigen favoriete zender. Hun cultuur kan volledig afwijken van de cultuur van de hoofdaannemer waarmee de opdrachtgever te maken dacht te hebben. Afspraken met aannemers lopen allemaal prima en vervolgens komt er een zwikkie busjes van allerlei andere bedrijven. Als met die verschillende bedrijven geen goede afspraken zijn gemaakt, is dat vaak de oorzaak van klachten van huurders. Want zij merken als geen ander wat er op de werkvloer gebeurt. Klachten zijn vaak gericht op de manier waarop het werk wordt uitgevoerd en niet op het (technische) resultaat.
Omdat alle onderaannemers en zzp’ers ieder hun eigen cultuur meenemen, ontstaan er verschillen in omgangsvormen. Er is in mijn ogen dus sprake van een één-op-éénrelatie tussen klachten van bewoners en een samenstel van bedrijfsculturen.
Ik zie het trouwens ook vaak goed gaan, hoor. Dan is er vooraf ruimschoots contact geweest met onderaannemers. Je ziet dat vooral bij aannemers en onderaannemers die vaker samenwerken. Die zitten samen rond de tafel en kennen elkaar.
Dus mijn stelling is: een eenduidige bedrijfscultuur onder alle betrokken partijen bij een onderhouds- of renovatieproject is een must voor een soepel verloop ervan.
Daar is misschien van alles op af te dingen, maar dat hoor ik dan graag!